شرکت‌های پذیرش شده در بازار سهام، از روش‌های مختلفی برای تأمین مالی استفاده می‌کنند. پذیرش عمومی اولیه، ابتدایی روش تأمین مالی شرکت‌ها در بازار سرمایه است. بسیاری از شرکت‌ها، پس از عرضۀ اولیه، از طرق دیگر به بازار سرمایه باز می‌گردند. انتشار عمومی ثانویه از میان این شیوه‌هاست که روش‌های مختلفی را در خود گنجانده است. در این گزارش ابتدا روش‌های مختلف عرضۀ عمومی ثانویه معرفی گردیده، تفاوت‌های هر روش مورد شناسایی قرار گرفته و ویژگی‌های هر روش در کشورهای منتخبی نظیر انگلیس، استرالیا، ژاپن، آمریکا، ترکیه، و آلمان مورد بررسی قرار گرفته است. براساس بررسی به عمل آمده، عوامل متعددی بر انتخاب شیوۀ تأمین مالی شرکت‌ها و همچنین قوانین و مقررات مربوطه اثرگذار است که از این میان می‌توان به عمق بازار و همچنین ساختار مالکیت در بازارهای مختلف اشاره نمود. علاوه بر این، در اغلب کشورهای توسعه یافته، امکان انتشار سهام بدون ارائۀ حق تقدم به سهامداران، از طرق مختلف وجود دارد که در این گزارش به آنها پرداخته شده است. همچنین، مهمترین الزام مورد نظر نهادهای ناظر، انتشار امیدنامه است که راه‌های مختلف برای عدم انتشار آن در عرضه‌های عمومی ثانویه در مقررات بازارها گنجانده شده است.