ایالات متحده، کشوری است که در آن نهادهای نظارتی متعددی فعالند. سیستم نظارت این کشور بر نظام مالی غالباً وظیفه محور است و مدل نظارتی آن منحصر به فرد است به‌طوری که نهادهای متعدد وظایف گوناگونی را انجام می‌دهند. در حوزۀ نظارت بر عرصۀ حسابداری و حسابرسی نیز مدل این کشور را می‌توان منحصر به‌فرد دانست به‌طوری که نهاد ناظر بر بازار سرمایه (یعنی کمیسیون بورس و اوراق بهادار) نسبت به دیگر نهادها رجحان داشته و می‌توان آن را ناظر و سیاست‌گذار اصلی عرصۀ صنعت حسابداری و حسابرسی در آمریکا معرفی نمود (گرچه نهادها سیاست‌گذار دیگری در این کشور نیز حضور دارند). ذیل کمیسیون بورس و اوراق بهادار، براساس مصوبۀ قانون ساربینز-آکسلی، نهاد غیرانتفاعی دیگری با عنوان هیئت تظارت بر حسابداری و حسابرسی شرکت‌های سهامی عام (PCAOB) تأسیس شد تا به‌طور خاص بر صنعت حسابداری و حسابرسی نظارت کند. این در حالی است که معاونت‌های SEC نیز در این عرصه صاحب نظر بوده و به‌عنوان بازوهای اجرایی، رویه‌های افشای اطلاعات و حاکمیت شرکتی شرکت‌های سهامی عام را نیز عهده دارند. مدل فعلی ایالات متحده، پس از کلاهبرداری حسابرسان در سال 2002 و ترکیدن حباب قیمتی سهام شرکت‌های اینترنتی رخداد. این گزارش به بررسی رویه‌های نظارت برحسابرسان و همچنین افشای اطلاعات به نهاد ناظر پرداخته و یا رویه‌های جاری در ایران آن را مقایسه نموده است.