نظارت بر حرفۀ حسابداری و فعالان حرفه از سال 2002 با ورشکستگی شرکت انرون و تصویب قانون ساربینز آکسلی وارد مرحلۀ جدیدی شده است. ایالات متحده با تشکیل نهادی مستقل که ذیل نظارت کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) آمریکا فعالیت می‌کند، پیشگام در این عرصه است. پس از آمریکا، بسیاری از کشورهای اروپایی نیز تلاش نمودند تا نهادی مستقل از حرفۀ حسابداری و حسابرسی جهت نظارت بر حرفه (به‌خصوص برای فعالان در بازار اوراق بهادار) تأسیس نمایند. از این میان می‌توان به کشورهایی نظیر انگلیس و هلند اشاره نمود. سازمان بین‌المللی کمیسیون‌های اوراق بهادار (IOSCO) نیز از طریق کمیتۀ فنی خود، رهنمودهایی درخصوص نظارت بر حسابرسان ارائه نموده است اما به‌طور قطع بر جدا نمودن نظارت بر حسابرسان در عرصۀ بازار سرمایه از دیگر بازارها تأکید ننموده و صرفاً به تعامل سازنده و نزدیک میان نهادهای ناظر بر حرفه اشاره کرده است. به هر ترتیب، آنچه در عرصۀ بین‌المللی و در کشورهای پیشرفته قابل مشاهده است، حرکت به سوی تخصصی کردن نظارت بر حرفۀ حسابرسی و مستقل کردن نهاد ناظر از حرفه می‌باشد. این گزارش به رهنمودهای فنی IOSCO و اصول پیشنهادی مجمع بین المللی نظارت بر حسابرسان (IFIAR) برای ایجاد نهاد ناظر حسابرسی مستقل پرداخته و برای نمونه، برخی از نهادهای ناظر بر حرفۀ حسابرسی را مورد بررسی قرار داده است.