صندوق دارای دو نوع واحد سرمایه گذاری است: الف) واحدهای عادی قابل ابطال ب) واحدهای ممتاز غیرقابل ابطال و قابل انتقال؛

واحدهای عادی دارای حداقل (کف) سود معین بوده و قابل ابطال هستند. برای واحدهای مذکور حداکثر (سقف) سود نیز تعیین شده است. حداقل و حداکثر نرخ بازدهی باید تفاوت معناداری متناسب با واقعیت های اقتصادی دوره فعالیت صندوق داشته باشد. واحدهای ممتاز، غیرقابل ابطال و لیکن قابل نقل و انتقال هستند. این نوع واحدها ریسک جبران حداقل بازدهی پیش بینی شده برای واحدهای عادی را عهده دار می‌شوند و در قبال پذیرش ریسک مربوط، مازاد سود حاصل از واحدهای عادی نسبت به حداکثر (سقف) تعیین شده نیز به واحدهای ممتاز تعلق می‌گیرد.

مدیر صندوق ملزم است در پایان هر روز، ارزش خالص دارایی­های واحدهای عادی و ممتاز را محاسبه نماید:

• چنانچه نرخ بازدهی حاصل از سرمایه­گذاری منابع مالی از حداقل نرخ معینی کمتر بود، به وکالت از دارندگان واحدهای ممتاز، ما به التفاوت ارزش خالص دارایی های صندوق با حداقل ارزشی که با لحاظ نرخ مذکور باید ایجاد می­شد را از محل انتقال بخشی از ارزش خالص دارایی های واحدهای سرمایه گذاری ممتاز به ارزش خالص دارایی­های واحدهای سرمایه گذاری عادی منظور نماید.
• چنانچه نرخ بازدهی حاصل از سرمایه­گذاری منابع مالی از حداکثر نرخ معینی بیشتر بود، مدیر صندوق به نمایندگی از دارندگان واحدهای عادی، ما به التفاوت ارزش خالص دارایی های واحدهای عادی صندوق با حداکثر ارزشی که با لحاظ نرخ مذکور باید ایجاد می­شد را به ارزش خالص دارایی­های واحدهای ممتاز منظور کند.