پژوهش های مختلفی در خصوص ریزساختارهای بازار توسط سازمان بورس و اوراق بهادار، بورس تهران و فرابورس ایران انجام شده است و مطالعات تطبیقی کاملی در این خصوص موجود است. اما تا کنون به بررسی رفتار بازار با استفاده از داده های بین روز پرداخته نشده است و ارزیابی کمی در خصوص تاثیر برخی ریزساختارها بر بازار انجام نشده است. در این پژوهش سعی شده است به مطالعه تطبیقی سازوکارهای کنترل قیمت در بورس های مختلف بپردازد، سپس با مدلسازی و بررسی آماری به بررسی اثر دامنه نوسان و حجم مبنا در بازار سهام ایران بپردازند و در نهایت با توجه به مطالعات پیشین و نتایج به دست آمده، بسته پیشنهادی اصلاح ریزساختار بازار سهام را ارائه نماید. در این تحقیق به بررسی حجم مبنا و تحلیل سناریو تغییرات آن بر قیمت پایانی پرداخته شده و برای بررسی اثر کاهش حجم مبنا بر قیمت پایانی سهام، ار تحلیل سناریو استفاده شده است. نتیجه ای که از این تحلیل حاصل می شود این است هدف حجم مبنا ذاتاً جلوگیری از نوسان قیمت سهم با حجم کم معاملات است، در واقع اگر حجم منطقی از سهام در بازار معامله شود، می توان اطمینان حاصل نمود قیمت به صورت واقعی و منصفانه ای کشف شده است. نکته دیگر این است که افزایش حجم مبنا در واقع به معنای افزایش نظارت و کنترل دامنه نوسان نیست، همانطور که از نتایج بورس تهران مشاهده خواهد شد، تغییر در حجم مبنا تاثیری در کنترل دامنه نداشته است، شاید تعداد زیادی نماد را در دام بیاندازد، اما از شکل گیری قیمت واقعی و بازار جلوگیری خواهد کرد. به همین دلیل لازم است، ماهیت حجم مبنا که همانا جلوگیری از دستکاری قیمت است مدنظر باشد، نه کنترل نوسان! در ادامه تحقیق یک شاخص ترکیبی نقدشوندگی معرفی شده است که ترکیبی از چهار زیر شاخص نقدشوندگی است. نتایج حاکی از آن است که این شاخص با نسبت حجم معامله بر حجم مبنا و درصد سهام شناور آزاد رابطه مستقیم دارد.