مسئولیت اجتماعی شرکتی یکی از مفاهیم اولیه و کلیدی در مطالعات روابط بین شرکت ها و جامعه است که اغلب به عنوان پایداری شرکتی نیز شناخته می شود. از شرکت‌ها انتظار می‌رود در حین انجام تعهدات مالی و قانونی خود،استانداردها و عملکردهای اجتماعی و زیست محیطی را در نظر گرفته و به آنها پایبند باشند. این موارد اگرچه به عملکرد غیرمالی شرکت مربوط می‌شود اما نتیجه نهایی چنین فعالیت‌هایی، بهبود عملکرد مالی و اقتصادی شرکت را به دنبال خواهد داشت. از سوی دیگر، برخی از سرمایه گذاران آن را به عنوان بخش جدایی‌ناپذیری از فرایند تصمیم گیری خود برای سرمایه گذاری در شرکت‌ها مدنظر قرار می‌دهند. به منظور رتبه بندی شرکت ها در خصوص عملکرد مسئولیت اجتماعی، رویکردهای مختلفی وجود دارد اما غالبا سه مؤلفه محیط زیستی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) به عنوان مؤلفه‌های ارزیابی مسئولیت اجتماعی شرکتی مورد استفاده قرار می‌گیرند. رتبه‌بندی ریسک ESG، میزان ریسک‌های مدیریت نشدۀ ESG یک شرکت را بر اساس معیارهایی نشان می‌دهد. این معیارها طیف وسیعی از مسائل اعم از ملاحظات زیست‌محیطی تا شیوه‌های کار و امنیت داده‌ها و بطور کلی هر چیزی که ممکن است بر پایداری کسب‌وکار تأثیر گذارد را پوشش می‌دهند. یک رتبه ESG خوب به این معنی است که شرکت ریسک‌های محیطی، اجتماعی و حاکمیتی خود را نسبت به همتایان خود به خوبی مدیریت کرده و بنابراین، عملکرد مالی آن در بلندمدت قابلیت اتکای بیشتری دارد. در این گزارش، تلاش شده تا مفاهیم و مؤلفه‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی تشریح و سپس وضعیت انجام اقدامات مسئولیت اجتماعی شرکتی و الزامات افشای آن ها در بازار سرمایه برخی کشورها مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، سیستم رتبه‌بندی ریسک ESG جهت ارزیابی عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت ها بررسی شده و در انتها اقدامات مختلفی که قابلیت الزام و اجرایی شدن در بازار سرمایه کشور دارند نیز پیشنهاد شده است.